บันทึกแวมไพร์วานิทัส 9 เป็นมังงะเล่มที่แปดของบันทึกแวมไพร์วานิทัสที่วาดโดยอาจาย์โมจิซุกิ จุน
ด้านสำนักพิมพ์อเมริกันเยนเพรสได้วางจำหน่ายเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน 2566 ส่วนไทยวางขายเมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2563
หน้าปก[]
คนที่อยู่บยหน้าปกคือมิฮาอิลน้องชายบุญธรรมของวานิทัส เขาหันหน้ามามองเล็กน้อยแล้วยิ้มอย่างน่าขนลุก แล้ววางมือไว้บนกรอบกระจกสีทองที่มีลายผีเสื้อนับไม่ถ้วนที่ถูกมัดด้วยโซ่สีทอง ถูกปักด้วยหมุดสีแดง ภาพในกระจกสะท้อนเงาสีน้ำเงินของวานิทัสนอนคว่ำลงแล้วหลับตาโดยไม่ได้สติ เต็มไปด้วยผีเสื้อมากมายมีทั้งน้ำเงินกับดำ รวมทั้งผีเสื้อแดงโบยบินรอบตัวของวานิทัสพื้นหลังสีขาวถูกประดับด้วยฟันเฟื่องสีทองที่มีลายดอกไม้
เรื่องย่อสำนักพิมพ์[]
โนเอ้ตกหลุมพรางของมิฮาอิลจนโดนบังคับ ให้ดื่มเลือดเพื่อจะได้เห็นความทรงจํา และนั่นคือเรื่องราวก่อนวานิทัสกับ มิฮาอิลจะได้เจอกับ "แวมไพร์จันทราน้้ำเงิน" ...ดั่งคำกล่าวว่าห้ามแอบมองเบื้องหลังของจันทรา "จงฆ่า...แวมไพร์ตัวนั้นซะ"
ภาพประกอบสี[]

วานิทัสกับโนเอ้ยืนมองภาพความทรงจำของพวกเขาผ่านเหตุการ์ณด้วยกันมาตลอดทั้งซีรีย์ โดยที่ยังหันหลังให้กัน โนเอ้ยืนมือขวาแต่เว้นระยะห่างกับวานิทัส ส่วนวานิทัสมองภาพความทรงจำสีแดงนั้นพลางปล่อยให้ผ้าคลุมหลุดจากไหล่เล็กน้อย เงาได้พาดผ่านตัวทั้งเด็กหนุ่มผมดำกับแวมไพร์ผมขาว
ทางฝั่งโนเอ้มองภาพเรือลาบาเลนแล้วเหตุการ์ณที่เขาเจอกับวานิทัสครั้งแรก ช่วยคุณอเมเลียแล้วต่อสู้กันบนเรือ ภาพที่วานิทัสคว้ามือโนเอ้ตอนแอบตามโดมิไปอัสทัส และภาพหลุยส์กับโดมิตอนเด็กหันหลัง มีเพียงแค่โนเอ้ยิ้มแล้วหัวเราะคนเดียว ความทรงจำที่โนเอ้พิงหลังกับวานิทัสในช่วงโบสถ์ในเล่ม 4 มีขนมหวานสุดโปรดของโนเอ้น่าจะเป็นตอนไปคาเฟ่ตามคำชวนของลูก้า รวมทั้งเครื่องปลอมแปลงสมการโลกที่อยู่ท่ามกลางดอกแอสเตอร์และสัตว์ร้ายแห่งเฌโวด็อง ซึ่งเป็นอาร์คของโคลเอ้แล้วเหตุการ์ณที่โนเอ้ไปปลอบวานิทัสบนหลังคาท่ามกลางดวงดาว ขณะที่เขาสับสนกับฌานในเล่ม 8 เหตุการ์ณสวนสนุกที่โดมิโดนจับเป็นตัวประกัน ส่วนวานิทัสมองภาพตัวเขาเองที่อยู่กับแวมไพร์บลูมูน (ลูนาร์) และมิฮาอิลอยู่ท่ามกลางพระจันทร์ โดยที่เขาบังภาพของตัวเองไว้ แล้วภาพสมัยวานิทัสเป็นชาสเซอร์ฝึกหัดและสวมไม้กางเขน ปิดมันเอาไว้ครึ่งหน้า มีการขีดฆ่าเป็นสีขาว พื้นหลังสีน้ำเงินกับฟ้าน้ำทะเลมรกตประดับด้วยดอกไม้สีขาวที่มีชื่อว่า "สกุลเทียนดอก"
สารบัญ[]

- Mémoire 47: Hétérogène – เสียงหัวเราะ
- Mémoire 48: Rencontre — ค่ำคืนสีน้ำเงิน
- Mémoire 49: Douleur — เด็กผู้ใจดี
- Mémoire 50: Petrichor — เส้นด้ายสู่อดีต
- Mémoire 51: Tempest — เสียงกรีดร้องอันเงียบงัน
- Entracte: Jours Bruyants — ละครคั่นฉาก เรื่องเล่าของเหล่าเด็กหลงทาง
โบนัส (omaka)—โอเมเกะ[]
โลร็องต์ออกตามหามิฮาอิล

หลังจากออกจากโรงพยาบาล โลร็องต์ตามหามิซ่าอย่างสิ้นหวังแต่ก็ไม่พบ รินัลโดบอกว่าเด็กคนนั้นคงเบื่อชาสเซอร์แล้ว หนีออกไป

มาร์ควิสมาคินาจับกระแสเรื่องฮอตฮิต
เป็นโบนัสมังงะในจักรวาลภาคแยกที่เหล่าตัวละครในซีรีย์วานิทัสเป็นยูทูปเบอร์/วีทูปเบอร์
วานิทัสนามแฝงว่า "V" เขาทำช่องแคสเกมส์ตั้งโปรไฟล์ภาพแมวเป็นสไตล์ดูเดิลอาร์ต (ชวนให้นึกถึงพี่เอกหรือฮานาเอะซังที่แคสเกมส์ ทำช่อง) อาศัยอยู่กับโนเอ้ที่ทำช่องท่องเที่ยวที่ตั้งช่องโปรไฟล์มูร์ วานิทัสเย็นชาและเก่งแคสเกมส์มากแต่พอเล่นเลิฟ⭐️มิชชั่นกลับไปลงเอยกับซาซากินางเอกลับทุกทีจนกลายเป็นตำนานที่สร้างเสียงหัวเราะให้กับผู้ชม
ฌาน โดมิ ลูก้าเปิดช่องรีวิวอาหารตั้งโปรไฟล์และตั้งชื่อว่าเจ้าชาย&อัศวิน โดยฌานรับบทเป็นเจ้าหญิงประจำช่องแต่เนื่องจากเธอมีนิสัยห้าวมากเกินไปจนโดนคิดว่าเป็นเจ้าชายสุดหล่อ
โอลิเวียร์ทำคอนเทนต์สุดไฮโซ โดยใช้นามแฝงว่าเซลาวี ผู้ชมส่วนใหญ่ของเขาโดย 90% เป็นแม่ยกทั้งหมด บางครั้งเพื่อนสมัยเด็กมาป่วนช่องของเขา เผลอด้านมืดออกมา
ส่วนโลร็องทำคอนเทนต์กีฬาพร้อมกับมีแขกรับเชิญอย่างรุ่นน้องแอสโทลโฟมาท้าเขาสู้ด้วย
สุดท้ายดันเต้ร่วมทำคอนเทนต์อิสระกับโยฮัน และรีเซ่โดยตั้งชื่อว่า "ดันกิ้น" ใช้ภาพโปรไฟล์เป็นเป็นรูปตัวเอง รับทำทุกอย่างโดยไม่เจาะจงหัวข้อ รู้จักกับ "V" และโนเอ้ แถมยังรับตัดต่อให้พวกเขาด้วย
ละครคั่นฉาก เรื่องเล่าของเหล่าเด็กหลงทาง
รวมเรื่องสั้นของสามตัวละครในวานิทัสมีทั้งหลุยส์ โนเอ้ โลร็องต์ ถูกนำมารวมเล่มไว้ในเล่มที่ 9 ซึ่งคุณสามารถอ่านบทความเพิ่มเติมได้ที่ Entracte: Jours Bruyants
หน้าพิเศษ[]
หน้าพิเศษเพิ่มเติม[]
ข้อความจากผู้เขียน[]

เล่ม 9 นี้บางกว่าเล่มอื่น แต่นี่ก็หนากว่าการ์ตูนทั่วไปเล็กน้อยแล้วนะคะ อย่าโดนความหนาของเล่มก่อนหน้านี้ หลอกล่ะ ในที่สุดก็ไดเอท สําเร็จแล้ว!!
โบนัสและของแถม[]
ช่องทางการจำหน่าย[]
สำนักพิมพ์ภาษาอื่น
- yenpress (เยนเพรส) สำนักพิมพ์อเมริกัน
(รหัส "NA ISBN" : 978-1-975-32453-7)
อีบุ๊ค
- book walker — ญี่ปุ่น และ อังกฤษ (โกลบอล)
เรื่องที่ไม่สำคัญ[]
- โมจิซุกิได้ยืนยันผ่านทวิตเตอร์ว่าดอกไม้ที่เธอวาดในภาพประกอบซึ่งเป็นปกรองนั้น เป็นดอกไม้ "สกุลเทียนดอก" จริงๆ และลำดับตัวละครตามเวลาที่เกิดขึ้นจากขวาไปล่างสุด[1]
- "สกุลเทียนดอก" มีชื่อสามัญว่า Touch - Me-not Snapweed และ "Impatiens" ซึ่งสาเหตุมาจากที่กระเปาะเมล็ดของเทียนสามารถแตกกระเด็นได้ง่าย แล้วดีดเมล็ดไปไกลหลายเมตร[2]
- ในโอเกะที่ถูกรวมกับเล่ม 9 โปรไฟล์วานิทัสกับโนเอ้ใช้รูปแมวเหมือนกันที่ตั้งในช่องยูทูป โมจิซุกิได้ยืนยันว่าภาพวาดของวานิทัส ซึ่งเป็นภาพของแมวสไตล์ศิลปะดูเดิลที่วาดลวกๆ นั้นมีส่วนเล็กๆ บางส่วนที่ไม่ได้ทาสีเนื่องจากการใช้เครื่องมือทาสีที่ใช้ไม่ค่อยดี โนเอ้นั้นเป็นคนวาดให้เขา ขณะเดียวกันภาพถ่ายมีเสน่ห์สุดๆ วานิทัสเป็นคนถ่ายมูร์แล้วโนเอ้ก็เอาไปตั้งเป็นโปรไฟล์[3]
อ้างอิง[]
การนำทางสารบัญ[]
v - e - t | รายชื่อตอนบันทึกแวมไพร์วานิทัส |
---|---|
อาร์คท่องเที่ยวปารีส | 1 • 2 • 3 • 4 • 5 |
อาร์ค "Bal Masqué" | 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 |
อาร์คชาสเชอร์ที่อยู่ในความมืด | 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21 |
อาร์คสัตว์ร้ายแห่งเฌโวด็อง | 22 • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • 28 • 29 • 30 • 31 • 32 • 33 • 34 • 34.5 • 35 • 36 • 37 • 38 • 38.5 • 39 • 40 • 41 • 42 • 43 |
อาร์คสวนสนุก | 44 • 45 • 46 • 47 • 48 • 49 • 50 • 51 • 52 • 53 • 54 • 54.5 • 55 • 55.5 • 56 |
อาร์ตปัจจุบัน | 57 • 58 • 59 • 60 • |
ช่วงพัก | 15.5 • 46.5 • 51.5 • 60.5 • 61 • 61.5 • 62 •62.5 • 63 |
เล่มมังงะ | 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 |
อื่นๆ | Vanitashu no Karute • ข้อความผู้เขียน • แปลบทสัมภาษณ์ |